συναγώγι

το / συναγώγιον ΝΜΑ, και συναγώι Ν

[συναγωγός]

ο τόπος τής κοινής προσευχής τών Ιουδαίων, η συναγωγή, η χάβρα

νεοελλ.

φρ. «εβραίικο συναγώ- (γ)ι» — συγκέντρωση ανθρώπων που θορυβούν ή συζητούν όλοι μαζί και χωρίς τάξη

αρχ.

1. συμπόσιο που γίνεται με έρανο

2. τόπος όπου γίνεται τέτοιου είδους συμπόσιο.